به گزارش سلامت نیوز آخرین روزهای دی ماه امسال، جامعه منابع طبیعی و محیط زیست ایران، نکوداشت جنگل بانی را برگزار کرد که در سال 1391 به دست دامداران زمین خوار و جنگل خوار به طرز فجیعی به شهادت رسید. این رخدادهای تلخ همچنان ادامه دارد و جنگل بانان و محیط بانان همچنان از کمترین حاشیه امن برای انجام وظایف قانونی خود برخوردار هستند.

رضا ارغوان جنگلبان 26 ساله بجنوردی، از ماموران قراردادی اداره منابع طبیعی وآبخیزداری شهرستان بجنورد بود که در روز 29 دی ماه 1391 در حالی که مشغول گشت زنی بود مورد حمله افراد ناشناس قرار گرفت.

او با موتورسیکلت و بدون تجهیزات حفاظتی که غالب جنگل بان ها در تمام نقاط دنیا دارند و جنگل بان های ایران از انها محروم هستند در منطقه "تنگه راز" مشغول گشت زنی بود. افراد ناشناس در حالی‌که دست‌ها و پاهایش را با طناب بستند با ضربات پی‌درپی چاقو به شکل بسیار فجیعی او را به شهادت رساندند.

او متولد شهرستان مرزی" راز و جرگلان" در شمال استان خراسان شمالی بود که تنها به جرم حفاظت از منابع ملی به شهادت رسید.

امروز و با گذشت یک دهه از آن حادثه تلخ، وضعیت جنگلبانان و محیط بانان در ایران تغییر چندانی نکرده است؛ آنا نه از حمایت قضایی برخوردارند، نه تجهیزات و امکانات کافی دارند و نه آموزش درستی می بینند.

از سوی دیگر اغلب متخلفان، از پشتوانه های دولتی و یا سیاسی خاص برخوردارند و بسیاری از آنها نیز خود دستگاه های دولتی هستند که این، کار جنگلبانان را سخت تر می کند و گاه باعث محکومیت آنها در دادگاه های کیفری می شود.

در سال های اخیر به دلیل پایین آمدن ارزش پول و تورم و ارزش یافتن قیمت زمین بیش از گذشته، بسیاری از افراد بانفوذ، به دنبال تصرف اراضی ملی و جنگلی و مرتعی برآمده اند که همین موضوع، یکی از بزرگ ترین مشکلات برای جنگلبانان است و ضرب و شتم و شهادت آنها را باعث شده است.

جنگل بانان ایرانی از مظلوم ترین اقشاری هستند که نه تنها درآمدهای بسیار پایینی دارند؛ بلکه اغلب با قراردادهای نامشخص، و بدون گرفتن حق و حقوق و سختی کار و .... کار می کنند؛ گاهی تا ماه ها حقوق شان داده نمی شود و هیچ قانونی نیز بر عملکرد کارفرماهای آنها نظارت ندارد. حال به تمام اینها "نبود امنیت جانی" را نیز اضافه کنید !